رسالت مسیر شغلی ﺑﺨﺶ اﺻﻠﯽ ﻣﻘﺼﻮد و ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎور اﺷﺎره دارد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻓﺮد ﺑﺨﺶ اﺻﻠﯽ ﻣﻘﺼﻮد و ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اوﺳﺖ.
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﯾﺎ ﭘﯿﺸﺒﺮد اوﺿﺎع ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﮑﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد و اﻏﻠﺐ از ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽﻫﺎی دروﻧﯽ ﯾﺎ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻧﺸﺄت ﻣﯽﮔﯿﺮد
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎدهﺗﺮ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﻧﯿﺮوی ﻓﺮاﺗﺮ از ﺧﻮد ﻓﺮد و در ﺟﻬﺖ ﻧﻔﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ را ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ارﺗﺒﺎط رﺳﺎﻟﺖ و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان واﺳﻄﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در اﻓﺮاد ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ، رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ، اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ، ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ، رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ، رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ و رﺿﺎﯾﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽﮔﺮدد.
در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻋﺪم رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻋﺪم ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی، ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدن رﺷﺪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ، ﺷﻐﻠﯽ، ﺷﻮد. ﻫﻤﻪ اﯾﻦﻫﺎ اﻫﻤﯿﺖ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را درزندگی شغلی و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ
مفهوم رسالت مسیر شغلی
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻣﻮرد ﺷﻐﻞ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ رﺳﺎﻟﺖ، در ۱۰ ﺳﺎل اﺧﯿﺮ ﺷﺮوع ﺑﻪ رﺷﺪ ﮐﺮده اﺳﺖ
ﻣﻌﻨﺎی ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ رﺳﺎﻟﺖ، ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺑﺤﺚﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ. رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ راهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ در روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺣﺮﻓﻪای، روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺳﯽ، اﻧﺪازهﮔﯿﺮی و ﺳﻨﺠﺶ ﺗﻌﺮﯾﻒ و ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﮔﺮﭼﻪ رﺳﺎﻟﺖ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺟﻬﺖﮔﯿﺮی، ذﻫﻨﯿﺖ ﯾﺎ ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﺮده اﻧﺪ؛ اﻣﺎ اﻏﻠﺐ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان، ﺳﺎﺧﺘﺎر رﺳﺎﻟﺖ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺟﺪﯾﺪ رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﯾﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﺸﺎوره ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺳﺎزه روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﯾﻪﻫﺎ ﯾﺎ ﻣﺪاﺧﻼت ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﮔﺮه ﺧﻮرده اﺳﺖ، ﻣﯽداﻧﻨﺪ
ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد، ﻫﯿﭻ ﺗﻮاﻓﻘﯽ در ﻣﻮرد ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ اﯾﻦ ﺳﺎزه وﺟﻮد ﻧﺪارد و روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در اﯾﻦ ﺑﺎره ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ.
اﻣﺎ ﯾﮏ ارﺟﺤﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﯿﻦ ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻓﺮاﻣﺪرن و ﻣﺪرن وﺟﻮد دارد.
روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﻓﺮاﻣﺪرن؛ رﺳﺎﻟﺖ را از ﻟﺤﺎظ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ و وﻇﯿﻔﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ دارﻧﺪ.
در ﻣﻘﺎﺑﻞ روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﻣﺪرن؛ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﺮ ﺳﺎﺋﻘﻪﻫﺎی دروﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﺧﻮد و ﺷﺎدی ﺷﺨﺼﯽ ﺗﻤﺮﮐﺰ دارﻧﺪ
ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺪام ﯾﮏ از اﯾﻦ ﺗﻌﺎرﯾﻒ درﺳﺖ اﺳﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﯾﮏ ﺳﺆال ﻋﻠﻤﯽ اﺳﺖ. ﺑﻪ وﯾﮋه اﯾﻨﮑﻪ درك اﻓﺮاد از ﻣﻔﻬﻮم رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ، ﺗﻌﺎرﯾﻒ از رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ
ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪای از ﻣﺎﻫﯿﺖ در ﺣﺎل ﺗﺤﻮل و ﭘﻮﯾﺎی ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺟﺎری در ﻣﻮرد رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
در ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻌﺎرﯾﻒ رﺳﺎﻟﺖ در ﻣﯿﺎن ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺟﺰء را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ.
اوﻟﯿﻦ ﺟﺰء، ﻣﻔﻬﻮم ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﺑﯿﺮوﻧﯽ اﺳﺖ، ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﻓﺮد ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻮع ﺧﺎﺻﯽ از ﮐﺎر، ﻟﺰوﻣﺎً ﺣﺎﮐﯽ از ﯾﮏ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﺑﯿﺮوﻧﯽ و در ﻗﺎﻟﺐ ﯾﮏ ﻧﯿﺮوی ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد ﺑﯿﺮوﻧﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻣﯿﺮاث ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﻣﻤﻠﮑﺘﯽ ﻓﺮد ﯾﺎ ﻫﺮ ﻧﯿﺮوی ﺑﯿﺮوﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ.
اﯾﻦ ﺟﺰء ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﺤﺖاﻟﻠﻔﻈﯽ (رﺳﺎﻟﺖ داﺷﺘﻦ)و اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر اﯾﻦ اﺻﻄﻼح در ﺣﻮزه ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﺷﺪه، ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ دارد.
دوﻣﯿﻦ ﺟﺰء اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺒﮏ و روش ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﻫﺪف ﺑﺰرﮔﺘﺮ او در زﻧﺪﮔﯽ، ﻫﻢ ردﯾﻒ اﺳﺖ.
ﺑﺮای ﭼﻨﯿﻦ اﻓﺮادی ﮐﺎر ﮐﺮدن ﻫﻢ ﻣﻨﺒﻊ ﻫﺪف در زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺣﻮزه زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﺪ ﻣﻔﻬﻮم ﻫﺪف در آن ﺑﯿﺎن ﺷﻮد.
ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺟﺰء اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻓﺮد ﺟﻬﺖﮔﯿﺮی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺤﻮر دارد. ﯾﻌﻨﯽ اﻓﺮادی ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺎن ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾﺎ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و ﺑﻬﺒﻮد اوﺿﺎع دﯾﮕﺮان ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
ﺗﺮﮐﯿﺐ اﯾﻦ ﺳﻪ ﺟﺰء ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽﻫﺎی ﺑﯿﺮوﻧﯽ، ﻣﻌﻨﺎ/ ﻫﺪف و ﺟﻬﺖﮔﯿﺮی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺤﻮر؛ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را از ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ آن ﻣﺜﻞ ﻣﺮﮐﺰﯾﺖ ﮐﺎر، ﺗﻌﻬﺪ ﺷﻐﻠﯽ، اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ، ﮐﺎر ﻣﻌﻨﺎدار و رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﮐﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
از ﻃﺮﻓﯽ اﻓﺮادی ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﯿﻨﺶ را ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺑﯿﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﺠﺮﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻓﺮاﯾﻨﺪ در ﺣﺎل ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ و اذﻋﺎن ﻣﯽدارﻧﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖﻫﺎ اﻏﻠﺐ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
در ﺗﻌﺮﯾﻔﯽ دﯾﮕﺮ، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ دوﻣﯿﻦ و ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺟﺰء؛ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﯿﺎن ﻣﯽدارﻧﺪ
ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻣﺘﻌﺪد از رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﻏﻠﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻌﻀﯽ ﯾﺎ ﻫﻤﻪ اﺟﺰای ﻣﻌﻨﺎ، ﻫﺪف، ﻧﻮع دوﺳﺘﯽ، ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﺑﯿﺮوﻧﯽ و ﺟﻬﺖ ﻧﻔﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻓﺮد ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ
در ﻧﻬﺎﯾﺖ دﯾﮏ و داﻓﯽ ، رﺳﺎﻟﺖ را اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدﻧﺪ:
رﺳﺎﻟﺖ ﯾﮏ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻘﺶ وﯾﮋه در ﺟﻬﺖ ﻫﺪف ﯾﺎ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ، ﮐﻪ ارزشﻫﺎی ﺟﻬﺖدار و اﻫﺪاف از ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺻﻠﯽ اﯾﺠﺎد اﻧﮕﯿﺰه ﺑﺮای رﺳﺎﻟﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎدهﺗﺮ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﻧﯿﺮوی ﻓﺮاﺗﺮ از ﺧﻮد ﻓﺮد و در ﺟﻬﺖ ﻧﻔﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ تعریف شده است .
ابعاد رسالت مسیر شغلی
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارای دو ﺑﻌﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ.
اﻓﺮاد در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﯾﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﯾﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮد را ﯾﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ.
ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت راﯾﺞ ﮐﻪ در ﺧﯿﻠﯽ از ﺗﻌﺎرﯾﻒ رﺳﺎﻟﺖ وﺟﻮد دارﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ از ﻧﯿﺮوﻫﺎی ﻓﺮاﺗﺮ از ﻓﺮد، اﻧﺪﯾﺸﻪ و ﻓﮑﺮ اﻓﺮاد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ ﮐﻪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻨﺎ، ﯾﺎ ﻣﻌﻨﺎی ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ، ﻣﯽآﯾﺪ.
در ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ رﺳﯿﺪه اﻧﺪ و اﻓﺮادی ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﻧﮑﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرد ﮐﻪ در ﻣﺸﺎوره ﺷﻐﻠﯽ دادن ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﻧﮑﺎت از اﯾﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ:
داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، راﺣﺘﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، وﺿﻮح ﺧﻮد و اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻐﻞ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﺑﺎ ﺑﯽﺗﺼﻤﯿﻤﯽ و ﻋﺪم وﺟﻮد اﻃﻼﻋﺎت آﻣﻮزﺷﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ دارد،
در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺑﯽﺗﺼﻤﯿﻤﯽ و ﻋﺪم وﺟﻮد اﻃﻼﻋﺎت آﻣﻮزﺷﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﺑﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، راﺣﺘﯽ اﻧﺘﺨﺎب، وﺿﻮح ﺧﻮد و اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻐﻞ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ دارد.
داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی دارﻧﺪ، در اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ راﺣﺖ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﻼﯾﻖ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯾﺸﺎن آﮔﺎﻫﯽ ﮐﻤﺘﺮی دارﻧﺪ
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮای رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺗﻤﺎﯾﻞ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﻪ رﺷﺪ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد اﯾﻦ اﻣﺮ، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺪم ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ در ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﺑﺮای ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ آﯾﻨﺪهﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻬﻢ دﯾﮕﺮ، ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﻔﯽ ﺑﯿﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﻫﻤﯿﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻐﻞ اﺳﺖ.
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ؛ در رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻪ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ و ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻘﺪار ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ زﻣﺎنﺑﺮ اﺳﺖ.
در ﻫﺮ ﺣﺎل ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ
ﻋﻤﻮﻣﯿﺖ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
در ﻣﻮرد ﻋﻤﻮﻣﯿﺖ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ رواج دارد، ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎﯾﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
در اﯾﺎﻟﺖ ﻓﻠﻮرﯾﺪای آﻣﺮﯾﮑﺎ، ﻋﻤﻮﻣﯿﺖ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
ﺣﺪاﻗﻞ ۴۰ درﺻﺪ از ﮐﻞ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﯿﺎن داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ
ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﮐﺎر ﻫﻢ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﻧﯿﻤﯽ ﺟﻮاب ﻣﺜﺒﺖ دادﻧﺪ
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﯾﮏ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن و ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺷﺎﻏﻞ اﺳﺖ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻃﯿﻒ ﮔﺴﺘﺮدهای از اﻓﺮاد، ﮔﺮوهﻫﺎی ﺳﻨﯽ، ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ، ﻃﺒﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی، ﺳﻄﻮح ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ دﺳﺘﻤﺰدﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﺷﻐﻞﻫﺎیﺷﺎن را ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﯽبینند
ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﯾﮏ ارﺗﺒﺎط ﭘﻮﯾﺎ ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن وﺟﻮد دارد.
ﮔﺮﭼﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽﻫﺎی ﻓﺮاﺗﺮ از رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﺪف را ﺗﺴﻬﯿﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ، ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎی ذﻫﻨﯽ و ﻋﯿﻨﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ، از ﻃﺮﻓﯽ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﭼﺮﺧﺸﯽ دورهای ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﻌﺪادی از ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺜﻞ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ وﺟﻮد دارد.
ﯾﻌﻨﯽ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﻤﺎن ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ ﺣﺲ رﺳﺎﻟﺖ ﻓﺮد را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﭘﯿﺸﺎﯾﻨﺪ و ﻫﻢ ﭘﯿﺎﻣﺪ ﻣﻔﻬﻮمﺳﺎزی ﺷﻮد.
ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ از ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎی آﺷﮑﺎر ارﺗﺒﺎط دارد؛ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺸﺎﯾﻨﺪ، ﯾﺎ ﭘﯿﺎﻣﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ.
ﺑﺮای ﻣﺜﺎل:
آﯾﺎ وﻗﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮای ﻫﺪاﯾﺖ ﺧﻮدﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ ﯾﺎ ﻣﺸﺎوره ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ رﺷﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﻓﺮد ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟
آﯾﺎ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ اﺗﻤﺎم ﮐﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ؟
آﯾﺎ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟
آﯾﺎ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻧﻔﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﻨﺪ؟
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﯿﻔﯽ در ﻣﻮرد اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺘﺸﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، رﻓﺘﺎرﻫﺎی آﻧﻬﺎ را اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ وﻗﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺮای ﺧﻮداﻧﺪﯾﺸﯽ ﯾﺎ ﺗﻔﮑﺮ، ﮐﺎرﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ، درﮔﯿﺮ ﺷﺪن در رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﮐﻤﮑﯽ در ﮐﺎر اﺳﺖ
اﻣﺎ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﺑﺮ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮑﯽ از ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ وﯾﮋﮔﯽ اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ (داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ)ﺗﻤﺮﮐﺰ داﺷﺘﻪاﻧﺪ.
ﻫﻨﻮز ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﺑﺎ ﺣﺲ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ، وﺟﻮد ﻧﺪارد
از ﺳﺎل ۲۰۰۷ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ً ۴۰ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﻔﻬﻮم رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﮐﺎر و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﮐﺎر در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ.
در اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ در ﻣﻮرد رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، رﺷﺪ ﺷﺨﺼﯽ، ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ، وﺿﻮح ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر، اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ، ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ، ﺳﻼﻣﺘﯽ، ﺷﺎدی، ﺣﻮزه رﺿﺎﯾﺖ، اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ، وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ، ﻣﻘﻄﻊ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﻣﺬﻫﺐ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯽﺷﻮد.
رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ در راﺳﺘﺎی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در ﻣﺮاﺣﻞ اﺑﺘﺪاﯾﯽ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻫﻤﻮاره ﭼﻨﺪﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﻬﻢ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ، دارای ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی و اﻧﺘﺨﺎب ﺑﻬﺘﺮی در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ آﯾﻨﺪهﺷﺎن را ﻣﻬﻢﺗﺮ ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻋﻼﯾﻖ ﺣﺮﻓﻪای ﺧﻮد ﻧﯿﺰ آﮔﺎهﺗﺮﻧﺪ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺣﺲ ﻗﻮیﺗﺮی از رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ، ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﭘﻮل ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﯾﺎ ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﺑﺎ ﻣﻨﺰﻟﺖﺗﺮ دارﻧﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﻪ ﺧﻮد را ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﻐﻞ ﯾﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯽداﻧﻨﺪ، روزﻫﺎی ﺑﯿﻤﺎری ﮐﻤﺘﺮی دارﻧﺪ
ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ دﻧﺒﺎل ﮐﺎرﻫﺎی ﭼﺎﻟﺶﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ و داﺷﺘﻦ اﻣﻨﯿﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ و اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺑﺎورﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ اﻓﺮادی ﮐﻪ دارای رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﺎﻻ، ﺳﺨﺖﮐﻮش، ﺧﻮدآﮔﺎه و اﻓﺮادی ﺑﺎ ﺟﻬﺖﮔﯿﺮیﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
در ﺑﺮﺧﯽ از ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﻼش ﮐﺮدهاﻧﺪ رواﺑﻂ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ و ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺣﺎﺻﻞ از اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در اﻓﺮاد ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺼﯽ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﮔﺮدد
اﮔﺮﭼﻪ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ و ﺷﺨﺼﯽ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻟﯿﮑﻦ اﻗﺪامﻫﺎی ﺗﺠﺮﺑﯽ و ﻧﻈﺮی ﻣﺤﺪودی ﺑﺮای ﺗﻮﺿﯿﺢ و ﺗﺒﯿﯿﻦ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز در ﻣﻮرد ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ رﺷﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در ﻃﻮل زﻣﺎن، و ﻧﻮع اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻌﺪ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﻢ و ﻣﺤﺪودی ﺷﺪه اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﯿﻔﯽ در ﻣﻮرد اﻓﺮادی ﮐﻪ روﻧﺪ ﮐﺸﻒ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﻮد را ﺑﯿﺎن ﮐﺮدﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد اﻏﻠﺐ در ﺗﻼش ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻣﻌﻨﺎ و ﻫﺪف در زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ رﺷﺪ اﻫﺪاف ﺣﺮﻓﻪای ﺧﻮد دارﻧﺪ
رﺷﺪ ﺷﺨﺼﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
رﺷﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﯾﻌﻨﯽ درﺟﻪای ﮐﻪ ﯾﮏ ﻓﺮد ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ درﮔﯿﺮ رﺷﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدش اﺳﺖ.
اﮔﺮﭼﻪ رﺷﺪ ﺷﺨﺼﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ارﺗﺒﺎط دارﻧﺪ، اﻣﺎ ﻋﻮاﻣﻞ واﺳﻄﻪای در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ وﺟﻮد دارﻧﺪ. ارﺗﺒﺎط رﺷﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ در ﻃﯽ زﻣﺎن ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و وﺿﻮح ﺣﺮﻓﻪای ﺷﺨﺺ دارد
ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ دارای رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺗﻌﻬﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﺷﺎن دارﻧﺪ و ﮐﻤﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل ﺗﺮك ﺷﻐﻞﺷﺎن ﻫﺴﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﻣﺘﻌﻬﺪﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ، ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺴﯿﺎری از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﻘﯿﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻧﻤﺮه ﺑﺎﻻ را اﺣﺮاز ﮐﺮدﻧﺪ، ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ، و ﺧﺮوج از اﻫﺪاف ﮐﻤﺘﺮی را ﮔﺰارش دادﻧﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺷﺎﻏﻞ، ﺷﻐﻞﺷﺎن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ رﺳﺎﻟﺖ در ﻧﻈﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﺑﻪ ﺷﻐﻞ و ﺳﺎزﻣﺎنﺷﺎن ﻣﺘﻌﻬﺪﺗﺮﻧﺪ و اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرﺷﺎن ﺗﻨﺎﺳﺐ زﯾﺎدی ﺑﺎ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ آﻧﻬﺎ دارد و ﻣﻌﻨﺎ و ﻫﺪف ﺧﻮد را در ﺷﻐﻞ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺎ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﮐﯿﻔﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ و روانﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ دارد
ﺳﺎﯾﺮ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺷﺎﻏﻞ راﺑﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ و ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﻌﻬﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ را ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮدﻧﺪ
ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﻓﺮاد در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
رﺳﺎﻟﺖ، ﺳﺎزه ای اﺳﺖ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ در ﺟﻤﻌﯿﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺗﻌﺪادی از ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﺑﻌﺎد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﮔﺮه ﺧﻮرده اﺳﺖ.
ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ ﮐﻪ درﯾﺎﻓﺖ و ادراك رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﻪ از اﺑﻌﺎد ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ، ارﺗﺒﺎط دارد
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺧﻮد روﺷﻨﯽ ﺷﻐﻠﯽ و اﺣﺴﺎس راﺣﺘﯽ در اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺺ، ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ
در ﭘﺎرهای از ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت آﻣﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺲ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﻧﺘﻈﺎرات ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺒﺖ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ دارد
داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﺎص دارﻧﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ، ﺑﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ و ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮﻧﺪه در ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮای دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن ﻃﺮح ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﺎص را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ
ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻗﺒﻠﯽ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻫﺪف ﻣﺜﻞ درآﻣﺪ، ﭘﻮل و ﻣﻘﺎم ﺗﻤﺮﮐﺰ داﺷﺘﻨﺪ، اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ درك اﻓﺮاد از ﺷﻐﻞ ﺧﻮب دارد.
اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ دروﻧﯽ ﻣﺜﻞ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.
در اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ، ﺷﻮر و اﺷﺘﯿﺎق، ﻟﺬت و رﺿﺎﯾﺖ دروﻧﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﯾﮑﯽ از ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ اﻧﻮاع ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دروﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
اﻓﺮادی ﮐﻪ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس را دارﻧﺪ در ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺷﺨﺼﯽ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎیﺷﺎن ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑﯿﺸﺘﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻮﻓﻖﺗﺮﻧﺪ، زﯾﺮا آﻧﻬﺎ در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﻣﻮﻓﻖﺗﺮ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ
اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از ﻣﻨﺎﺑﻊ و واﮐﻨﺶﻫﺎی آﻣﺎدﮔﯽ ﺗﻘﺎﺑﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺷﺨﺎص ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی، ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی در ﻣﻮرد اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺷﻐﻠﯽ آﯾﻨﺪه از آنﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و آنﻫﺎ را ﻓﻌﺎل ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ
دﯾﺪﮔﺎه اﻓﺮاد زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻐﻞﺷﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯽﻧﮕﺮﻧﺪ، ﺑﺮای آﻧﻬﺎ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﺣﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﻫﺪافﺷﺎن ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻫﻢ اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺖ را اﺑﺮاز ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی دارای ۴ ﺑﻌﺪ اﺳﺖ
دﻏﺪﻏﻪ، ﮐﻨﺘﺮل، ﮐﻨﺠﮑﺎوی و اﻋﺘﻤﺎد. اﻓﺮاد اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮ، درﺑﺎره آﯾﻨﺪه ﺷﻐﻠﯽ دﻏﺪﻏﻪ دارﻧﺪ، ﺗﻼش ﺧﻮد ﺟﻬﺖ آﻣﺎده ﺷﺪن ﺑﺮای آﯾﻨﺪه ﺷﻐﻠﯽ را ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮد و ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی آﯾﻨﺪه و اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﮐﻨﺠﮑﺎوی دارﻧﺪ و ﺑﺮای دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن آرزوﻫﺎی ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد اﻋﺘﻤﺎد دارﻧﺪ.
ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﺳﻄﺢ رﺿﺎﯾﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﯽﺷﻮد
ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﯾﮑﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺮ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ.
داﺷﺘﻦ ﻣﻌﻨﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺴﺄﻟﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﻓﺮاواﻧﯽ دارد و در دوره داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت ﺧﺎص اﯾﻦ دوره اﻫﻤﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﭘﯿﺪا ﮐﺮده و ﺑﺮ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد.
از ﻧﻘﻄﻪﻧﻈﺮ ﺗﺎرﯾﺨﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻌﻨﺎدار از ﺑﺤﺚﺑﺮاﻧﮕﯿﺰﺗﺮﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ در ﻓﻠﺴﻔﻪ و روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ.
ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ذﮐﺮ ﺷﺪه ﮐﻪ ﻫﻤﻪ آنﻫﺎ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﻫﺪف اﺷﺎره دارﻧﺪ. ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎﻣﻞ دو ﺑﻌﺪ وﺟﻮد ﻣﻌﻨﺎ و ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮای ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ.
وﺟﻮد ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ اﺣﺴﺎس ﻣﻌﻨﺎ و ﻫﺪﻓﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺨﺺ از زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد دارد، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮای ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ درﺟﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اﺳﺖ.
از ﺳﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ وﺟﻮد ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻣﺬﻫﺐ، رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ارﺗﺒﺎط دارد.
اﮔﺮﭼﻪ ﻫﻤﻮاره راﺑﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺸﻒ ﺷﺪه، اﻣﺎ ﺷﺪت و اﻧﺪازه اﯾﻦ رواﺑﻂ از ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺎ ﻗﻮی ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻫﯿﭻ ﺗﺤﻘﯿﻘﯽ دﻻﯾﻞ وﺟﻮد اﯾﻦ رواﺑﻂ را ﮐﺸﻒ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮای اﻓﺮاد اﺳﺖ.
داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ، ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن را ﻣﻌﻨﺎدارﺗﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و دﻟﯿﻞ اﯾﻦ اﻣﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻫﺪاف، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﯿﺮوی اﻧﮕﯿﺰﺷﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ در ﻃﯽ زﻣﺎن ﻣﯽﺷﻮد.
از ﻃﺮﻓﯽ راﺑﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﻣﻌﻨﺎ، ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﺳﺖ، ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ و داﺷﺘﻦ ﺷﺎﻟﻮده ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺎزه رﺷﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را ﻣﯽدﻫﺪ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮای ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ از ﭘﯿﺶﺑﯿﻦﻫﺎی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ.
ﻣﻄﻠﺐ دﯾﮕﺮ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ، اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻌﻨﺎ را در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺣﺲ ﺑﻬﺘﺮی از رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را در ﺧﻮد رﺷﺪ ﻣﯽدﻫﻨﺪ
ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و وﺿﻮح ﺣﺮﻓﻪای، رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
اﺣﺴﺎس ﻣﻌﻨﺎ و ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮای آن ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ وﺿﻮح ﺣﺮﻓﻪای، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﻠﻮكﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻮﺳﻌﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ
وﺿﻮح ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
وﺿﻮح ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ درﺟﻪ آﮔﺎﻫﯽ داﻧﺸﺠﻮ در ﻣﻮرد ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ و ﻣﺸﺎﻏﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ دﻧﺒﺎل ﮐﻨﺪ، ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد.
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ داﻓﯽ و ﻫﻤﮑﺎران ، ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ وﺿﻮح ﺷﻐﻠﯽ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻋﺎﻣﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻦ ﺑﺮای رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻋﻨﻮان ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺑﯿﺸﺘﺮ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس روﺷﻨﯽ در ﻣﻮرد دﻧﯿﺎی ﺷﻐﻠﯽ و ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ؛ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن را در ﻃﯽ زﻣﺎن رﺷﺪ دادﻧﺪ.
اﯾﻦ ﺣﺲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺷﺎﻟﻮده ﻣﻬﻢ ﺑﺮای رﺷﺪ رﺳﺎﻟﺖ در ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﺎص اﺳﺖ.
ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر اﺷﺎره دارد ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدم در ﮐﺎرﻫﺎیشان ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ.
رﺳﺎﻟﺖ و ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر از ﻟﺤﺎظ ﻧﻈﺮی ﻣﺘﻤﺎﯾﺰﻧﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﮐﺎر را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ دﻟﯿﻞ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ ﺧﺎص ﻣﻌﻨﺎدار دﯾﺪ به ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﺎزﺧﻮرد، وﺿﻮح وﻇﺎﯾﻒ
از ﻟﺤﺎظ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺸﺎﯾﻨﺪ ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﺣﺲ ﻣﻌﻨﺎ و ﻫﺪف در ﮐﺎر و در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ادراك ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر ﯾﮏ ﻓﺮد ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ
در ﺣﻤﺎﯾﺖ از اﯾﻦ ﻓﺮﺿﯿﻪ، ﯾﮏ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻘﻄﻌﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮد، ﺣﻀﻮر رﺳﺎﻟﺖ، ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر ﯾﮏ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻬﻢ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺷﺨﺼﯽ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻣﺜﺒﺖ اﺳﺖ و ﯾﮏ ﺷﺮاﯾﻂ رواﻧﯽ ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ﺗﻌﺎﻣﻞ (درﮔﯿﺮ ﺷﺪن ﻣﺮدم در ﮐﺎرﺷﺎن) اﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﯾﻦ ﻓﺮض ﻧﻈﺮی را ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ، ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻤﯽ در درك ﻋﻮاﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎر را ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﯽﮐﻨﺪ.
از اﯾﻦ رو اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ ﮐﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر ﯾﮏ دﻟﯿﻞ ﻣﻬﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ درﮔﯿﺮ ﺷﺪن در ﮐﺎر ارﺗﺒﺎط دارد
اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺜﺒﺖ ﺷﺨﺼﯽ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ. ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﻐﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻗﺪرت، از ﺧﻮدﮔﺬﺷﺘﮕﯽ و ﺟﺬب ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد.
اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ، ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﯾﮏ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﯽﻧﻈﯿﺮ و ﭘﺮ روﻧﻖ و ﻣﻬﻢ ﺷﺨﺼﯽ، ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ در ﺷﻐﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﻣﺎ ﺟﺪا از رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداری ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺮ رو ﺑﻪ ﺟﻠﻮی ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ اﺷﺘﯿﺎق ﻋﻤﯿﻖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻐﻞ و ﺣﺲ اﻧﺠﺎم ﻫﺪف ﯾﮏ ﺷﺨﺺ در آن ﺷﻐﻞ اﺳﺖ
از ﺳﻮﯾﯽ اﻓﺮادی ﮐﻪ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن دارﻧﺪ ﺣﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ از ﻣﻌﻨﺎی ﻓﺪاﮐﺎری و اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺨﺼﯽ در ﺷﻐﻞ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﻟﺤﺎظ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﻐﻞ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﺜﺒﺖ ﺷﺨﺼﯽ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻣﺜﻞ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ وﺟﻮد دارد. ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎری ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﮐﺎر را ﺑﯿﻦ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺷﺎﻏﻞ ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﺮده اﻧﺪ.
ﻫﯿﺮﺷﯽ ، ﺑﯿﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﮐﺎری و ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻓﺮد ﺑﺎ ﺷﻐﻞ ارﺗﺒﺎط ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی دارد.
ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﺠﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﺷﺨﺼﯽ در ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺷﺨﺺ و ﺷﻐﻞ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪارﻧﺪ.
از ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﺎداری ﮐﺎر، ﯾﮏ دﻟﯿﻞ ﻣﻬﻢ ﺑﺮای ارﺗﺒﺎط رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ
ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
(ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ) ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از درك روﺷﻨﯽ از ﻋﻼﯾﻖ ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ، اﻫﺪاف، ارزشﻫﺎ و ﻣﻔﻬﻮم ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺧﻮدﺑﯿﻨﯽﻫﺎ را ﺑﻪ ﻧﻘﺶﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ارﺗﺒﺎط ﻣﯽدﻫﺪ.
ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ از ﻟﺤﺎظ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ اﺳﺖ، ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﺲ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻟﺰوﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻐﻞﺷﺎن ﻫﻤﺎن ﻫﺪفﺷﺎن در زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻫﺮ دوی اﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ از ﻟﺤﺎظ ﺗﺌﻮری ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ؛
زﯾﺮا رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺣﺲ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺣﻮزه رﺳﺎﻟﺖ و ﯾﮏ ﺣﺲ، ﮐﻪ اﯾﻦ ﯾﮏ ﺟﺰء از ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﺨﺺ اﺳﺖ
از ﺳﻮﯾﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ، اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻧﯿﺰ ارﺗﺒﺎط دارد.
از اﯾﻦ رو ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﻬﻢ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ وﺿﻮح ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ.
از ﻟﺤﺎظ ﻧﻈﺮی ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺺ ﺟﻬﺖ و ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽدﻫﺪ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﺳﺘﺮس و ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ ﻓﺮد ﻓﺮﺻﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻘﺎط ﻗﻮت ﺷﺨﺼﯽ، ﻋﻼﯾﻖ، اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎ و اﻫﺪاﻓﺶ را ﻣﯽدﻫﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺲ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺺ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ
ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
(ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺷﻐﻠﯽ) ﺑﻪ ﻣﻬﺎرﺗﯽ اﺷﺎره دارد ﮐﻪ ﺷﺨﺺ اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽاش ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ وﻇﺎﯾﻒ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﻮد را دارد.
در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺷﻐﻠﯽ از ﻟﺤﺎظ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ اﺳﺖ، وﻟﯽ ﻫﺮ دو اﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ از ﻟﺤﺎظ ﺗﺌﻮری ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
اﻓﺮادی ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ دارﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺣﺲ ﺻﻼﺣﯿﺖ در ﺣﻮزه رﺳﺎﻟﺖﺷﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﺰﺋﯽ از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
داﺷﺘﻦ ﺣﺲ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻈﺮی، ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن اﻫﺪاف و وﻇﺎﯾﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖﺷﺎن ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ، ﺷﻮد.
ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ
ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در ﺑﯿﻦ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺎورﻫﺎی ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪهﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ و ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻫﺴﺘﻨﺪ
اﯾﻦ ﺑﺎورﻫﺎ، اﻧﮕﯿﺰه و ﺗﻼش رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻫﺪف را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در ﻣﻮرد اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎورﻫﺎی ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی، ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﻬﻤﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ در اﻓﺮاد ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ارﺗﺒﺎط رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﺷﺘﯿﺎق ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
در ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﺎرﯾﺦ روانﺷﻨﺎﺳﯽ و ﻣﺸﺎوره، ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻬﻤﯽ از ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺮ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﯾﻦ ﺣﻮزه را در رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﺑﯿﻦ آن و رﺷﺘﻪﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﺜﻞ روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ و اﻣﻮر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ.
ﻣﺘﻮن ﻧﻈﺮی، ﺗﺠﺮﺑﯽ و ﮐﺎرﺑﺮدی در ﻓﺮاﯾﻨﺪ رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﮔﺴﺘﺮده اﺳﺖ و ﻣﺪلﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻧﯿﺰ اراﺋﻪ ﮔﺮدﯾﺪه، اﻣﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﺪلﻫﺎ ﯾﮑﯽ اﺳﺖ، ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺷﺨﺺﻣﺤﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ، ﺷﮑﻞدﻫﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
اﻓﺮاد ﺑﺮای اﯾﻨﮑﻪ اﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﭘﯿﮕﯿﺮی ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﺎص داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﺑﯿﺮوﻧﯽ، دروﻧﯽ ﯾﺎ ﻫﺮ دوی آﻧﻬﺎ دارﻧﺪ.
درون ﻫﺮ ﯾﮏ از اﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪﻫﺎ، ﯾﮏ ﺟﺰء اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﻤﺘﺮی روی دﻏﺪﻏﻪﻫﺎی ﺑﯿﺮوﻧﯽ اﻓﺮاد دارد. اﯾﻦ ﮐﺸﺶ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان (رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ) ﺗﻮﺻﯿﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ از ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻣﻬﻢ در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ
داﻓﯽ و ﺳﺪﻻك ، ﺑﯿﺎن داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، راﺣﺘﯽ اﻧﺘﺨﺎب و وﺿﻮح ﺧﻮد، و در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺎر راﺑﻄﻪ دارد.
اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد در ﻓﺮاﯾﻨﺪ رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﻫﻢ رﺷﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮی دارﻧﺪ.
اﯾﻦ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن درك ﺧﻮﺑﯽ از ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ و ﻋﻼﯾﻘﺸﺎن دارﻧﺪ و در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ راﺣﺖﺗﺮﻧﺪ و در ﺷﻐﻞﻫﺎی ﺧﺎص ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ.
ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺮای ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻗﻮی اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ رﺳﺎﻟﺖ، در ﻣﻮرد ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
راﺑﻄﻪ ﻗﻮی ﺑﯿﻦ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ و وﺿﻮح ﺧﻮد ﻓﺮاﯾﻨﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﯽ آن، رﺳﺎﻟﺖ رﻓﺘﺎر ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ. اﮔﺮﭼﻪ ﺟﻬﺖ اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺎ اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ
ﮐﻪ داﺷﺘﻦ ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ در ﻣﻮرد ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﯾﮏ داﻧﺸﺠﻮ را ﺑﻪ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ، ﻣﺴﺘﻌﺪﺗﺮ ﮐﻨﺪ.
در ﻧﻬﺎﯾﺖ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﻫﻤﯿﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻐﻞ ﺑﺎ ﺗﻌﺎرﯾﻒ اراﺋﻪ ﺷﺪه از رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ
رﺳﯿﺪه اﻧﺪ، ﻫﻢ ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﻫﻢ ﺑﻪ آﯾﻨﺪه ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی، راﺣﺘﯽ، ﺧﻮدﻧﻈﻤﯽ و اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﻐﻠﯽ ارﺗﺒﺎط ﻣﻨﻔﯽ دارد و ﺑﺎ ﺑﯽﺗﺼﻤﯿﻤﯽ و ﮐﻤﺒﻮد اﻃﻼﻋﺎت آﻣﻮزﺷﯽ ارﺗﺒﺎط ﻣﺜﺒﺖ دارد.
داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﺣﺴﺎس اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﯿﺸﺘﺮی در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺟﺘﻨﺎبﻧﺎﭘﺬﯾﺮی ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮد ﻗﻮی ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ و ﺳﻄﻮح ﺑﯿﺸﺘﺮی از رﺳﺎﻟﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﮕﺎه ﻣﺜﺒﺖﺗﺮ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ و رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺧﻮد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﻮیﺗﺮی دارﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ
در ﺿﻤﻦ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ، ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، اﻧﮕﯿﺰهﻫﺎی ذاﺗﯽ ﮐﺎر، ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺬﻫﺒﯽ و ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ
ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﺑﺨﺶ ﮐﻮﭼﮏ اﻣﺎ در ﺣﺎل رﺷﺪ از ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﺠﺮﺑﯽ در ﻣﻮرد رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، در درﺟﻪ اول ﺑﻪ راﺑﻄﻪ آن ﺑﺎ ﺷﻐﻞ (ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ) و ﺑﻌﺪ از آن ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪه اﻧﺪ.
از وﯾﮋﮔﯽ ﻣﻬﻢ رواﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد واﺟﺪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﯾﺪ از آن ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﺣﺴﺎس ﻣﺜﺒﺖ و اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺘﻤﻨﺪی ﻋﻤﻮﻣﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺧﻮد و دﯾﮕﺮان در ﺣﻮزهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ، ﺷﻐﻞ و ﺗﺤﺼﯿﻞ اﺳﺖ.
اﻓﺮاد ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﻫﯿﺠﺎﻧﺎت ﻣﺜﺒﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و از ﺣﻮادث و وﻗﺎﯾﻊ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺧﻮد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺜﺒﺘﯽ دارﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ، ﺣﻮادث و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ را ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻫﯿﺠﺎﻧﺎت ﻣﻨﻔﯽ ﺗﻤﺮﮐﺰ دارﻧﺪ.
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ در واﻗﻊ ﯾﮏ روﻧﺪ ﺟﺪﯾﺪ در روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ در ﺳﺎلﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﺣﻤﺎﯾﺖ و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از آن رو ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ و ﯾﮑﯽ از ﺗﻤﺮﮐﺰﻫﺎی ﺧﺎص در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ رواﻧﯽ اﺳﺖ.
در اﺑﺘﺪا ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ در ادﺑﯿﺎت روانﺷﻨﺎﺳﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ آن ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص ﯾﮏ ﻣﻔﻬﻮم ﮐﻠﯽ ﺻﻔﺖ ﺳﺎﺧﺘﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺛﺒﺎت ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﺄﮐﯿﺪ دارد.
ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻣﺘﻦ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﻄﻮح ﻣﺸﺨﺼﻪ از ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﺜﺒﺖ اﺳﺖ
ﺳﻼﻣﺘﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﻃﺒﻖ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻐﻞﺷﺎن را ﻓﻘﻂ ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ ﺷﻐﻞ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯽداﻧﻨﺪ، ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮی دارﻧﺪ.
ﺑﺨﺎﻃﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻐﻞ را ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ در درﺟﻪ اول ﻧﮕﺮان ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﺷﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺮ ﺳﻼﻣﺘﯽ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﯽاﻧﺪازد
ﺷﺎﻏﻠﯿﻨﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ ﺳﻄﺢ ﮐﻤﺘﺮی از اﺳﺘﺮس و اﻓﺴﺮدﮔﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﺷﻐﻞ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ، اﻏﻠﺐ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ و اﻓﺴﻮس ﺧﻮردن ﺑﺮای ﻋﺪم ﺗﮑﻤﯿﻞ و اﺟﺮای اﯾﻦ رﺳﺎﻟﺖ، و داﺷﺘﻦ اﺳﺘﺮس ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﻼش ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن رﺳﺎﻟﺖ ﺑﯿﺮون از ﺷﻐﻞﺷﺎن را دارﻧﺪ
ﺷﺎدی و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
در واﻗﻊ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ راه رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎدﺗﺮ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎد ﻫﻢ ﺷﺎﻣﻞ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮﺷﯽ و ﻟﺬت و ﻫﻢ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮ و اﻧﺠﺎم ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ و ﻟﺬتﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺷﺎدی ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﯽﺷﻮد.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﺆﻟﻔﻪ ﮐﻠﯿﺪی ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ، ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻫﺪف و ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ. ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ، ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻫﺪف و ﻣﻌﻨﺎ در ﻣﺤﺪوده ﺣﻮزه ﺷﻐﻠﯽ آن ﻓﺮد اﺳﺖ
ﺣﻮزه رﺿﺎﯾﺖ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﭘﻞ ارﺗﺒﺎﻃﯽ اﺳﺖ در زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺣﺮﻓﻪای و روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺜﺒﺖﮔﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺳﺎزه ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺺ ﮔﺮه ﺧﻮرده اﺳﺖ
رﺿﺎﯾﺖ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﻏﻠﺐ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﻮده اﺳﺖ. ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ ﭼﻮن ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ را ﯾﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ؛ اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی دارﻧﺪ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ، واﺳﻄﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ اﺳﺖ.
ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ، رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ راﺑﻄﻪ دارﻧﺪ.
اﻓﺮاد دارای رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﯾﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻫﻤﺎن وﯾﮋﮔﯽ ﺳﺮﺧﻮﺷﯽ و ﻟﺬت در ﺣﻮزه ﺷﻐﻞﺷﺎن اﺳﺖ.
در ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ رﺿﺎﯾﺖ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ و واﺳﻄﻪای ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ.
ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ دارد ﻫﺮﭼﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، در ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮی را اﺣﺴﺎس ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.
در ﺟﺎﯾﯽ دﯾﮕﺮ؛ ﺳﻄﺢ ﻣﺬﻫﺐ ذاﺗﯽ ﻓﺮد، درﺟﻪ رﺳﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد ﻫﻢ اﮐﻨﻮن دارد و ﻣﺮﮐﺰ ﺧﻮد ارزﯾﺎﺑﯽﻫﺎی ﻓﺮد ﻫﻢ ﺑﻌﻨﻮان واﺳﻄﻪﻫﺎی ﺑﯿﻦ رﺿﺎﯾﺖ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﯿﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ .
ﻣﻔﻬﻮم رﺳﺎﻟﺖ و رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ در ارﺗﺒﺎط ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻔﻬﻮم رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ و رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ.
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ راﺑﻄﻪ دارد و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ و واﺳﻄﻪﻫﺎی اﯾﻦ ارﺗﺒﺎط ﻫﺴﺘﻨﺪ.
اﯾﻨﮑﻪ ﭼﺮا رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی در ﺣﻮزهﻫﺎی ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻓﺰاﯾﺶ اﺣﺴﺎس اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺨﺺ، اﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ آﯾﻨﺪه و ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ
اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ، ﻋﺒﺎرت از ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﮕﯿﺰﺷﯽ ﻣﺜﺒﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎً ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺷﻐﻞ و اﻫﺪاف ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن اﺳﺖ
اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ از ۳ ﺑﻌﺪ ﻋﺎﻣﻠﯿﺖ، ﮔﺬرﮔﺎهﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و اﻫﺪاف ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و ﻫﻮﯾﺖ ﺣﺮﻓﻪای ارﺗﺒﺎط دارد
اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺷﺘﺮاك ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ دارﻧﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﺑﺮ ﺣﺎﻻت اﻧﮕﯿﺰﺷﯽ ﻣﺜﺒﺖ و اﻫﺪاف ﻣﺘﻤﺮﮐﺰﻧﺪ.
اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ راﺑﻄﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ دارﻧﺪ. ﻧﮑﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﮑﻪ اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽﮔﺮی ﺑﯿﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و رﺿﺎﯾﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ دارد؛ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻓﺮد ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻫﺪف داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، رﺿﺎﯾﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ
وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
آﯾﺎ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺟﻨﺴﯿﺖ، ﻧﮋاد و ﯾﺎ وﺿﻌﯿﺖ اﻗﻠﯿﺘﯽ دارد ﯾﺎ ﻧﻪ؟
ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز اﮐﺜﺮ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت در ﻣﻮرد رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ اﻓﺮادی ﮐﻪ در آﻣﺮﯾﮑﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻋﻤﺪﺗﺎً ﺳﻔﯿﺪ ﭘﻮﺳﺖ، و ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﮐﺎر و ﯾﺎ در داﻧﺸﮕﺎه ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ
در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﭼﻨﺪﯾﻦ اﺳﺘﺜﻨﺎ وﺟﻮد دارد. ﺗﻮری و داﻓﯽ راﺑﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ را در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺑﯿﮑﺎر ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دادﻧﺪ.
ﺑﺮﺧﯽ از ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ رﺳﺎﻟﺖ در ﺟﻤﻌﯿﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ و ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺷﺎﻏﻞ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺑﺰرﮔﺘﺮی از داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻓﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﯿﻞ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ و ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺷﺎﻏﻞ آﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﻫﯿﭻ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری در داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮔﺮوهﻫﺎی ﻧﮋادی اﻗﻠﯿﺖﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ، ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺖ و ﻏﯿﺮ ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺖ ﮐﺸﻒ ﻧﮑﺮدﻧﺪ.
ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ را در ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ
ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ در ﺳﺎل ۲۰۱۵، داﮔﻼس و ﻫﻤﮑﺎران ﻃﯽ ﭘﮋوﻫﺸﯽ در ﻣﻠﯿﺖﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت آﻣﺮﯾﮑﺎ و ﻫﻨﺪ ﺑﯿﺎن داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻠﯿﺖ در ارﺗﺒﺎط داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار اﺳﺖ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻣﻮرد راﺑﻄﻪ ﻃﺒﻘﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ داﻓﯽ و ﻫﻤﮑﺎران ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰار ﻧﺮدﺑﺎن ﻃﺒﻘﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ.
در ﺑﺎﻻی اﯾﻦ ﻧﺮدﺑﺎن اﻓﺮادی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﺖ و آراﻣﻨﺪ، ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﭘﻮل را دارﻧﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺷﻐﻞ را دارﻧﺪ.
در ﭘﺎﯾﯿﻦ اﯾﻦ ﻧﺮدﺑﺎن، اﻓﺮادی ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﭘﻮل، ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺗﺤﺼﯿﻼت و ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﻐﻞ را دارﻧﺪ ﯾﺎ ﻫﯿﭻ ﺷﻐﻠﯽ ﻧﺪارﻧﺪ.
ﻧﺘﯿﺠﻪﺑﺮرﺳﯽ آﻧﻬﺎ اﯾﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻃﺒﻘﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻧﺪارد. از ﻃﺮﻓﯽ داﻓﯽ و ﺳﺪﻻك اذﻋﺎن داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺴﯿﺖ ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ارﺗﺒﺎط دارد. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﻣﺮدان ﺑﯿﺸﺘﺮ از زﻧﺎن ﺗﻤﺎﯾﻞ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻐﻞﺷﺎن را ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﺎزه ارﺗﺒﺎط ﻣﯿﺎن ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ دارد. از اﯾﻦ رو ﺗﻼش ﺑﺮای ﺑﺮرﺳﯽ اﯾﻦ ادﻋﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ دﻟﯿﻞ و ﻣﺪرك اﺛﺒﺎت آن اﺳﺖ.
ﮔﺴﺘﺮش ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی ﺟﻤﻌﯿﺖ در ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﯾﮏ ﻗﺪم ﻣﻬﻢ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف اﺳﺖ
ﻣﻘﻄﻊ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﺳﻄﺢ و ﻣﻘﻄﻊ آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ و ﯾﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن درﺟﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪﺗﺮ از آﻣﻮزش ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل دﮐﺘﺮا، ﭘﺰﺷﮑﯽ، ﻗﺎﻧﻮنﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، اﺣﺘﻤﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮی دارد ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﮐﻤﺘﺮی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﯾﺎ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ، ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ، ﻣﻔﻬﻮم داﺷﺘﻦ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد
ﻣﺬﻫﺐ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
در ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺘﻮن در ﻣﻮرد راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﻮﯾﺖ، ﻣﺬﻫﺐ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻃﺒﻘﻪ ﮔﺴﺘﺮدهای از ﺗﻌﺎرﯾﻒ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽﺧﻮرد
دﯾﻮﯾﺪﺳﻮن و ﮐﺪل رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دﻋﻮت ﺑﺮای ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ داﻟﺘﻮن رﺳﺎﻟﺖ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺧﺎص ﻣﯽداﻧﺪ.
از اﯾﻦ رو ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد اﻓﺮاد ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﺬﻫﺒﯽ، ﺑﯿﺸﺘﺮ رﺳﺎﻟﺖ ﺑﯿﺮوﻧﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و زﻣﺎﻧﯽ رﺿﺎﯾﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺲ ﮐﻨﻨﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺎن ﺑﺎ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽﻫﺎی ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ دارد
در ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﺘﻮن، رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﺑﺎورﻫﺎی ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﻓﺮد ﮔﺮه ﺧﻮرده اﺳﺖ، ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در ﺑﯿﻦ اﻓﺮاد ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺷﺎﯾﻊﺗﺮ اﺳﺖ
اﮔﺮﭼﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﻨﺘﯽ در ﯾﮏ زﻣﯿﻨﻪ ﻣﺬﻫﺒﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد، وﻟﯽ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﮐﺸﻒ ﮐﺮدهاﻧﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮد
ﻣﺪاﺧﻼت ﺗﺠﺮﺑﯽ درﺑﺎره رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ
ﺑﻨﺎﺑﺮ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﺣﯿﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻧﺘﺎﯾﺞ و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ آن ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ.
ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺮ ﯾﮏ ﻫﺪف ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی اﻓﺮاد ﺑﺮای ﺗﺸﺨﯿﺺ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽآورد.
ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان اذﻋﺎن دارﻧﺪ؛ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﺗﻘﻮﯾﺖ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در اﻓﺮاد، اﻓﺰاﯾﺶ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪ، ﮐﺸﻒ ﻋﻼﯾﻖ، ارزشﻫﺎ و ﻣﻬﺎرتﻫﺎ و اﯾﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻏﻞ، اﻫﺪاف و ﺟﻬﺖﮔﯿﺮیﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻄﺒﯿﻖ ﻣﯽﯾﺎﺑﻨﺪ.
ﻣﺪاﺧﻼت ﺗﺠﺮﺑﯽ اﻏﻠﺐ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺟﻤﻊآوری ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﭼﻄﻮر، ﭼﺮا و ﺑﺮای ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ، ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻗﺎﺑﻞ اﺻﻼح ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣﯽﮔﺮدد.
ﭘﺎﺳﺦ دادن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆاﻻت، ﻓﺮضﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﮐﯿﻔﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﻪ و اﺳﺎس ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺪاﺧﻼت ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺷﻮاﻫﺪ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، اﯾﻦ ﺗﻼشﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از دادهﻫﺎی ﻃﻮﻟﯽ و اﺳﺘﻔﺎده ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻓﻬﻢ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﺻﻼح اﺳﺖ را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ.
رﺳﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﮐﺸﻒ ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﯾﻦ راﻫﺒﺮدﻫﺎ و ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎی ﻣﺪاﺧﻼﺗﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ
ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺸﺎورهای در ﺣﯿﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ داﻓﯽ و ﺳﺪﻻك ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎوره داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻗﻄﻌﯽ دارﻧﺪ و داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ دارﻧﺪ، ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ.
اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻨﺶﻫﺎی ﻣﻬﻤﯽ را ﺑﺮای ﻣﺸﺎوراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻓﺮاﻫﻢ آورد.
در ﻣﻮرد داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﺳﺘﻪ اول، اﻫﺪاف را درك ﮐﺮده اﻧﺪ و اﻣﻮر ﻣﺸﺎورهای را ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب راﺣﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎیﺷﺎن ﻻزم دارﻧﺪ.
اﻣﺎ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺑﺮای روﺑﺮو ﺷﺪن آﺳﺎن ﺑﺎ رﺳﺎﻟﺖ در ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽﺷﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد داﻓﯽ و ﺳﺪﻻك زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺑﻪ ﻣﺸﺎوران ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﻋﻼوه ﺑﺮ روشﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﮐﺸﻒ ﻋﻼﯾﻖ و ارزشﻫﺎی ﻣﺮاﺟﻊ، ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻓﺮد ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺄ رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮد روﺑﺮو ﺷﺪه اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ؟
اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺸﺎوره ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﺎن در ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﺸﺎوره ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ اﺧﺘﻼف در آن دو ﺗﺼﺪﯾﻖ و ﭘﺬﯾﺮش رﺳﺎﻟﺖ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ، و اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺧﻮد ﻣﺮاﺟﻊ از اﯾﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ.
ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی
ﺑﺎزﻧﮕﺮی ﺑﺮ ﭘﯿﺸﻨﻪ ﻧﻈﺮی و ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﯾﮑﯽ از ﺳﺎزهﻫﺎی ﻣﻬﻢ و ﺟﺬاب در ﺣﯿﻄﻪ ﻣﺸﺎوره ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ اﺳﺖ.
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎور اﺷﺎره دارد ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻓﺮد ﺑﺨﺶ اﺻﻠﯽ ﻣﻘﺼﻮد و ﻣﻌﻨﺎی زﻧﺪﮔﯽ اوﺳﺖ.
رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﯾﺎ ﭘﯿﺸﺒﺮد اوﺿﺎع ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﮑﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد و اﻏﻠﺐ از ﻓﺮاﺧﻮاﻧﯽﻫﺎی دروﻧﯽ ﯾﺎ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻧﺸﺄت ﻣﯽﮔﯿﺮد.
ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت ﺳﺎدهﺗﺮ، رﺳﺎﻟﺖ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻌﻨﺎدار اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻧﯿﺮوی ﻓﺮاﺗﺮ از ﺧﻮد ﻓﺮد و در ﺟﻬﺖ ﻧﻔﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ.
ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد رﺳﺎﻟﺖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ، درﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، رﺷﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﻠﻮغ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ، ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ، رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ، رﺿﺎﯾﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ دﯾﮕﺮی در اﻓﺮاد ﺷﻮد.
در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻋﺪم رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ و ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﻫﻢ ﭼﻮن ﻋﺪم ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮی، ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮدن رﺷﺪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺷﻐﻠﯽ ﺷﻮد. از اﯾﻦ رو اﻫﻤﯿﺖ و ﺗﺄﺛﯿﺮ آن در زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮدی، ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺷﻐﻠﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدﯾﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﺣﯿﻄﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪای ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻧﻈﺮی ﺣﺎﺻﻞ از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ را ﻣﻼك ﻗﺮار داده و ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﻓﺮﺿﯿﻪﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی را ﻣﻄﺮح ﮐﺮده و آزﻣﻮن ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺑﯿﺎن دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﺑﻨﯿﺎدی اﺳﺖ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮ ﻣﻨﺸﺄ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ داﻧﺶ در اﯾﻦ ﺣﯿﻄﻪ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﺑﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺷﻐﻠﯽ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪﻧﺪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﺷﻮد، ارﺗﺒﺎط ﺳﺎزهﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺷﻐﻠﯽ را ﮐﻪ در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺠﺎل اﻧﺠﺎم آن ﻧﺒﻮد، از ﺟﻤﻠﻪ ﻫﻮﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ، اﻣﯿﺪ ﺷﻐﻠﯽ، ﻟﻨﮕﺮﮔﺎهﻫﺎی ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ و… ﺑﺎ داﺷﺘﻦ و ﺟﺴﺘﺠﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻐﻠﯽ ﻣﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ.
References
Duffy RD, Sedlacek WE. The presence of and search for a calling: Connections to career development. Journal of Vocational Behavior 2007; 70: 590-601 Dik BJ, Duffy RD. Calling and vocation at work: Definitions and prospects for research and practice. The Counseling Psychologist 2009; 37(3): 424-50
Duffy RD, Allan BA, Bott EM. Calling and life satisfaction among undergraduate students: Investigating mediators and moderators. Journal of Happiness Studies 2012; 13(3): 469-79
Duffy RD, Allan BA, Dik BJ. The presence of a calling and academic satisfaction: Examining potential mediators. Journal of Vocational Behavior 2011; 79(1): 74-80
Douglass RP, Duffy RD. Calling and career adaptability among undergraduate students. Journal of Vocational Behavior 2015; 86: 58-65.
Praskova A, Hood M, Creed PA. Testing a calling model of psychological career success in Australian young adults: A longitudinal study. Journal of Vocational Behavior 2014; 85(1): 125-35.
Dik BJ, Steger MF. Randomized trial of a calling-infused career workshop incorporating counselor self-disclosure. Journal of Vocational Behavior 2008; 73: 203-11.
Duffy RD, Manuel RS, Borges NJ, Bott EM. Calling, vocational development, and well-being: A longitudinal study of medical students. Journal of Vocational Behavior 2011; 79: 361-6.
Duffy RD, Dik BJ. Research on calling: What have we learned and where are we going? Journal of Vocatinal Behavior 2013; 83(3): 428-36.
Hall DT, Chandler DE. Psychological success: When the career is a calling. Journal of Organizational Behavior 2005; 26(2): 155-79.
Douglass RP, Duffy RD, Autin KL. Living a calling, nationality, and life satisfaction: A moderated, multiple mediator model. Journal of Career Assessment 2015; 24(2): 1-7.
Duffy RD, Douglass RP, Autin KL, Allan BA. Examining predictors and outcomes of a career calling among undergraduate students. Journal of Vocational Behavior 2014; 85(3): 309-18.
Duffy RD. Spirituality, religion, and career development: Current status and future directions. The Career Development Quarterly 2006; 55(1): 52-63.
Bunderson JS, Thompson JA. The call of the wild: Zookeepers, callings, and the double-edged sword of deeply meaningful work. Administrative Science Quarterly 2009; 54(1): 32-57.
. Hirschi A. Callings and work engagement: Moderated mediation model of work meaningfulness, occupational identity, and occupational self-efficacy. J Couns Psychol 2012; 59(3): 479-85.
Duffy RD, Sedlacek WE. The salience of a career calling among college students: Exploring group differences and links to religiousness, life meaning, and life satisfaction. The Career Development Quarterly 2010; 59(1): 27-41.
Duffy RD, Dik BJ, Steger MS. Calling and work related outcomes: Career commitment as a mediator. Journal of Vocational Behavior 2011; 78(2): 210-18.
Hirschi A. Callings in career: A typological approach to essential and optional components. Journal of Vocational Behavior 2011; 79(1): 60-73.
Hunter I, Dik BJ, Banning JH. College students’ perceptions of calling in work and life: A qualitative analysis. Journal of Vocational Behavior 2010; 76(2): 178-86.
. Hirschi A, Hermann A. Calling and career preparation: Investigating developmental patterns and temporal precedence. Journal of Vocational Behavior 2013; 83(1): 51-60.
Savichas ML, Porfeli EJ. Career adapt-abilities scale: Constraction, reliability, and measurement equivalence across 13 countries. Journal of Vocational Behavior 2012; 80(3): 661-73.
Duffy RD, Douglass RP, Autin KL. Career adaptability and academic satisfaction: examining work volition and self efficacy as mediators. Journal of Vocational Behavior 2015; 90: 46-54.
Bahadori Khosrowshahi J, Mahmoud Alilo M. Investigating the relationship between identity styles and the meaning of life in students. Journal of Psychological Studies 2010; 8(2): 143-64. [In Persian].
Steger MF, Pickering N, Shin JY, Dik BJ. Calling in work: Secular or sacred? Journal of Career Assessment 2010; 18(1): 82-96.
Dobrow SR, Tosti-Kharas J. Calling: The development of a scale measure. Personnel Psychology 2011; 64(4): 1001-49.
Dobrow SR. Dynamics of calling: A longitudinal study of musicians. Journal of Organizational Behavior 2013; 34(4): 431-52.
Betz NE. Career self-efficacy: Exemplary recent research and emerging directions. Journal of Career Assessment 2007; 15(4): 403.
Diener E, Suh EM, Lucas RE, Smith HL. Subjective well-being. Three decades of progress. Journal of Psychological Bulletin 1999; 125(2): 276-302.
Lent RW, Brown SD, Hackett G. Toward a unifying social cognitive theory of career and academic interest, choice, and performance [monograph]. Journal of Vocational Behavior 1994; 45(1):79-122.
Berg JM, Grant AM, Johnson V. When callings are calling: Crafting work and leisure in pursuit of unanswered occupational callings. Organization Science 2010; 21(5): 973-94.
Hagmaier T, Abele AE. The multidimensionality of calling: Conceptualizatio, measurement and a bicultural perspective. Journal of Vocational Behavior 2012; 81(1): 39-51.
. Juntunen CL, Wettersten KB. Work hope: Development and initial validation of ameasure. Journal of Counseling Psychology 2006; 53(1): 84-106.
Torrey CL, Duffy RD. Calling and well-being among adults: Differential relations by employment status. Journal of Career Assessment 2012; 20(4): 415-25.